بزرگ ترین نقطه ضعف جنگنده فوق پیشرفته F-35 که آن را آسیب پذیر می‌کند چیست؟

جنگنده فوق پیشرفته F-35 Lightning II می تونه رادارهای دشمن رو گول مالیده و وارد حریم حوایی دشمن شه بدون این که کسی متوجه ورود اون شده باشه. این جنگنده پنهانکار بسیار پیچیده س اما یه نقطه ضعف بزرگ داره که اونو ضعیف ساخته. در حالی که این جنگنده پنهانکار در آخر به مرحله تولید انبوه کامل رسیده، نیروی هوایی آمریکا تلاش در برطرف کردن چاله های امنیتی داره که باعث می شه هکرها بتونن از سیستم ارتباطی این جنگنده سوء استفاده کرده و اونو هک کنن که نتیجه ای فاجعه بار به دنبال داره.

این هواپیما خود بسیار ایمنه. به گفته کارشناسان بخش جنگ افزار، F-35 از چندین لایه امنیتی در  خود سود می بره که از اون جمله میشه به رمز عبورهایی واسه خلبانان زیاد و سیستم ورود امن در برنامه ریزی بسته های عملیاتی اشاره کرد که به بارگیری کامپیوتر هواپیما منجر می شه.
مثلا، یه هکر از فاصله دور نمی تونه هواپیما رو روشن کرده و باعث به راه افتادن موتور اون شه یا اونو به حرکت کردن و تصادف با محیط دور و برش وادارد. اما وقتی داریم در مورد کامپیوتر خونگی، تلفن، تبلت یا حتی یه جت جنگنده بسیار گرون صحبت می کنیم، آسیب پذیریا هم همراه با رابطه بیشتر با دنیای بیرون بیشتر می شن.

قسمت بزرگی از قدرت F-35 در توانایی رابطه برقرار کردن اون با بقیه جنگ  افزارها و جمع آوری و تحلیل داده های بزرگ در مورد عملیاته. ناوگان بین المللی F-35 دستکم با دو شبکه امن در رابطه هستن تا بیشترین کارآیی رو داشته باشن. اولین شبکه سیستم اطلاعات لجستیک خودکار (Autonomic Logistics Information System) یا ALISه که که مشکلات هر جنگنده و اطلاعات مربوط به هر بخش از تجزییات اون در سراسر جهان رو ردیابی می کنه.
چگونگی کارکرد این سیستم رو در این ویدیو می تونین ببینین.
هر اسکادران F-35 در هر کشوری، یه بسته ۱۳ سروری از این سیستم مدیریت رو داره که به شبکه بین المللی ALIS وصل می شه.

هر جت جنگنده F-35 داده های لجستیکی رو به نقطه ورود مرکزی (Central Point of Entry) کشور خود فرستاده که بعد از اون به سرور مرکزی لاکهید مارتین در فورت ورث، تگزاس منتقل می شه.
در واقع سیستم ALIS  اونقدر داده می فرسته که بعضی از کشورای دارنده F-35 از این ترس دارن اطلاعات بیشتر از حدی در مورد عملیاتای انجام شده به وسیله اون به دست کشورای دیگه دارنده اون برسه. سیستم شبکه ای دیگه با عنوان سیستم برنامه ریزی مشترک ( Joint Reprogramming Enterprise) یا JREه که یه مخزن مشترک از سنسورها و سیستمای جنگ افزاری مختلفیه که در ناوگان بین المللی F-35 به کار رفته.

مثلا این سیستم شبکه ای، رادارهای دشمن و سیگنالای جنگ الکترونیک رو جستجو کرده و اطلاعات اونا رو به اشتراک میذاره اون طور که هر هواپیمای جنگنده احتیاجی به بررسی و جستجوی این اطلاعات به صورت جداگونه نداشته باشن. این سیستم موثر به کشورای دارنده F-35 این امکان رو میده که عملیاتای خود رو با پیش بینی تهدیدهای بالقوه از سمت دشمن برنامه ریزی کرده و به عبارت ساده یه قدم جلوتر از اونا عمل کنن. هر چند این سیستما از امنیت سایبری خیلی بالایی بهره مند هستن اما مطمئنا هم در زمان صلح و هم در زمان جنگ مورد حمله هکرها قرار می گیرن.

مقاله دیگر :   رازهای نظام آموزشی در اسکاندیناوی

هکرها ممکنه با هدف از کار انداختن کامل این سیستما، مشکل در سیستم لجستیک بین المللی و یا حتی نابود کردن مزیت هواپیماها در دسترسی به اطلاعات و به کار گیری بخشای زیاد خود وارد عمل شن. هم اینکه اونا می تونن اتحاد داده های سیستم ALIS  رو از بین برده و داده های نادرستی رو از راه سیستم JRE منتقل کنن که می تونه امنیت پرواز رو به خطر انداخته و برد سیستم جنگ افزاری رو کم کنن طوری که خلبان خیال کنه در خارج از منطقه درگیری و در امان بوده در حالی که در واقع در میونه میدون جنگ قرار داره.
حتی مثل سازه های F-35 که خلبانا با اونا آموزش می بینن هم ممکنه باعث درز اطلاعات و رسیدن اونا به دست کشورای دشمن شن.

مثل سازه های پرواز طوری طراحی شدن که تا سرحد ممکن به یه هواپیمای واقعی مثل باشن، از این رو داده هایی که از یه مثل ساز بدست میاد همون داده هاییه که تو یه F-35 واقعی دیده می شه.
ژنرال استفن جوست، مدیر برنامه پیشرفت F-35 در نیروی هوایی آمریکا، میگه: «گره های ضعیف زیادی هست که ما قصد برطرف کردن اونا رو داریم». نه فقط سیستم شبکه سازی بین المللی F-35 آسیب پذیره بلکه سیستمای بی سیمی که واسه پشتیبانی از F-35 استفاده می شن هم می تونن محلی واسه ورود هکرها باشن. خلبانان F-35 همیشه گفتن که این جنگنده فوق پیشرفته بیشتر مثل یه کامپیوتره.

در حالی که به کار گیری کامپیوترها و شبکه های بین المللی مزیتی واسه همه خلبانان جنگندها هستش اما ارتش آمریکا و مشتریان جنگنده F-35 در سراسر جهان باید مطمئن باشن که این هواپیما و تجهیزاتی که از اون پشتیبانی می کنن در مقابل حملات سایبری بیشترین امنیت رو داشته باشن. از این رو بزرگ ترین مزیت جنگنده F-35 می تونه به بدترین نقطه ضعف و آسیب پذیری اون بدل شه که اندازه آسیب به وجود اومده به وسیله اون تنها موقع اتفاق افتادن اینجور حمله سایبری مشخص می شه.